Βλάβες Υψηλού Κινδύνου
Οι βλάβες υψηλού κινδύνου του μαστού είναι αλλοιώσεις που, αν και δεν είναι κακοήθεις, ωστόσο αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου στο μέλλον.
Η διάγνωσή τους γίνεται συνήθως μέσω βιοψίας με κόπτουσα βελόνη, σε περιπτώσεις που εντοπίζονται ύποπτα ή άτυπα ευρήματα κατά την κλινική εξέταση ή τις απεικονιστικές εξετάσεις του μαστού, συνηθέστερα μαστογραφία, υπέρηχο μαστών ή μαγνητική μαστογραφία.
Μερικές από τις κυριότερες βλάβες υψηλού κινδύνου είναι:
Άτυπη υπερπλασία των πόρων (ADH): Η άτυπη υπερπλασία των πόρων (ADH) είναι μια καλοήθης, προκαρκινική αλλοίωση του μαστού, με αυξημένο αριθμό άτυπων κυττάρων στους γαλακτοφόρους πόρους κατά τη μικροσκοπική εξέταση. H ADH συνήθως αποτελεί εύρημα σε βιοψία βλαβών με κόπτουσα βελόνη, ή τυχαίο εύρημα σε ιστολογικές εξετάσεις χειρουργικής εκτομής για καλοήθεις βλάβες. Η παρουσία ADH στο μαστό αυξάνει το σχετικό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου μαστού περίπου 4 φορές, ενώ ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου μαστού παρουσία ADH είναι περίπου 20% στα 20 πρώτα έτη από τη διάγνωση. Η θεραπεία της ADH συνίσταται σε ευρύτερη εκτομή της προσβληθείσας περιοχής με χειρουργική επέμβαση ή μη χειρουργική αναρρόφηση της βλάβης (vacuum excision) υπό τοπική νάρκωση στο Κέντρο Μαστού. Στόχος της επέμβασης είναι να τεθεί με ασφάλεια η οριστική διάγνωση και να αποκλειστεί η αναβάθμιση της βλάβης σε DCIS ή διηθητικό καρκίνωμα.
Άτυπη λοβιακή υπερπλασία (ALH): Η άτυπη λοβιακή υπερπλασία (ALH) είναι καλοήθης αλλοίωση του μαστού, όπου παρατηρείται υπερβολικός αριθμός άτυπων κυττάρων στα λόβια του μαστού κατά τη μικροσκοπική εξέταση. Η παρουσία ALH στο μαστό αυξάνει το σχετικό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου μαστού περίπου 4 φορές, ενώ ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου μαστού παρουσία ALH είναι περίπου 20% στα 20 πρώτα έτη από τη διάγνωση. Η θεραπεία της ALH συνίσταται σε ευρύτερη εκτομή της προσβληθείσας περιοχής με χειρουργική επέμβαση ή μη χειρουργική αναρρόφηση της βλάβης (vacuum excision) υπό τοπική νάρκωση στο Κέντρο Μαστού. Στόχος της επέμβασης είναι να τεθεί με ασφάλεια η οριστική διάγνωση και να αποκλειστεί η αναβάθμιση της βλάβης σε DCIS ή διηθητικό πορογενές ή λοβιακό καρκίνωμα.
Λοβιακό Καρκίνωμα In Situ (LCIS): Είναι μια μη διηθητική αλλοίωση του μαστού, όπου ανώμαλα κύτταρα πολλαπλασιάζονται μέσα στους λοβούς χωρίς να επεκτείνονται σε άλλους ιστούς. Θεωρείται δείκτης αυξημένου κινδύνου για καρκίνο του μαστού. Η παρουσία LCIS στο μαστό αυξάνει το σχετικό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου μαστού περίπου 10 φορές σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό, ενώ ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου μαστού παρουσία LCIS είναι περίπου 25% στα 20 πρώτα έτη από τη διάγνωση. Η θεραπεία τoυ LCIS συνίσταται σε ευρύτερη εκτομή της προσβληθείσας περιοχής με χειρουργική επέμβαση ή μη χειρουργική αναρρόφηση της βλάβης (vacuum excision) υπό τοπική νάρκωση στο Κέντρο Μαστού. Στόχος της επέμβασης είναι να τεθεί με ασφάλεια η οριστική διάγνωση και να αποκλειστεί η αναβάθμιση της βλάβης σε διηθητικό πορογενές ή λοβιακό καρκίνωμα.
Άλλες βλάβες με παρόμοια διαγνωστική προσέγγιση και αντιμετώπιση αποτελούν οι επίπεδη επιθηλιακή ατυπία (flat epithelial atypia, FEA), η ακτινωτή ουλή, καθώς και οι σύμπλοκες σκληρυντικές βλάβες του μαστού.Η αντιμετώπιση αυτών των βλαβών απαιτεί διαγνωστική αντιμετώπιση από εξειδικευμένο χειρουργό μαστού, ο οποίος θα καθορίζει εξατομικευμένα το διαγνωστικό και θεραπευτικό πρωτόκολλο, καθώς και το πλάνο μελλοντικής παρακολούθησης ασθενών με βλάβες υψηλού κινδύνου.